Ξημερώνοντας...

...τις προάλλες η 1η Απριλίου του σωτηρίου έτους 2013, έφερε στα υπέροχα ροζ αυτάκια μου τον ήχο ενός τραγουδιού. 

Το περί ου ο λόγος άσμα ξεκινούσε με την φωνή του Σωκράτη Μάλαμα και συνεχιζόταν με την φωνή του Βασίλη Καρρά (Ανδριάνα, Άγγελε, τώρα δικαιώνεστε!). 

"Δεν μπορεί, κάποιος μου κάνει πλάκα", σκέφτηκα. "Πρωταπριλιά είναι και κοίτα τι σκαρφίστηκαν για να μας κάνουν το σχετικό με την ημέρα πείραγμα", συνέχισα την, καθ’ όλα, ώριμη σκέψη μου. "Αλλά πάλι, ποιος φτιάχνει ένα 45άρι απλώς έτσι για πλάκα;", ήλθε η φωνή της λογικής να με συνεφέρει. 

Και άρχισα να το ψάχνω. Και προς μέγιστη ικανοποίησή μου διαπίστωσα ότι είναι πέρα για πέρα αληθινό!

Χάρηκα, χάρηκα πολύ, χάρηκα τρελά! 

Χάρηκα μόνο και μόνο σκεπτόμενη τις θιγμένες μουρίτσες των απανταχού οπαδών του "έντεχνου", που μετά από τυχόν τέτοιες συνεργασίες αισθάνονται προδομένοι. 

Οι οποίοι οπαδοί έχουν, φυσικά, την αμέριστη συμπαράστασή μου στο δράμα το οποίο βιώνουν μέσα στην αφέλειά τους να πιστεύουν ότι οι λεγόμενοι "έντεχνοι" είναι υπεράνω χρημάτων. 

Ξυπνήστε μωρά μου, όλοι για τα λεφτά δουλεύουμε. 

Γιατί θα πρέπει ο Μάλαμας να δουλεύει για την ψυχή της προγιαγιάς του; Για να ικανοποιείτε οι οπαδοί του "έντεχνου" την όποια μισαλλοδοξία σας έναντι της συμπαθούς τάξεως των "εμπορικών - μποζουκόβιων", όπως τους αποκαλείτε; 

Αφήστε στην άκρη τα όποια κόμπλεξ σας. Η μουσική δεν έχει όρια. Δεν ανέχεται επάνω της ταμπελάκια. Γι’ αυτό πάψτε να χτυπάτε αλύπητα τον Μάλαμα. Του άρεσε και το έκανε και μπράβο του! Και μακάρι να δούμε κι άλλες τέτοιες συνεργασίες. 

Γιατί, άσχημα θα ήταν ένα ντουέτο Φοίβου Δεληβοριά-Άντζελας Δημητρίου; Να δούμε έναν Δημήτρη Ζερβουδάκη με μια Πέγκυ Ζήνα μαζί; Στην ανάγκη, έναν Μίλτο Πασχαλίδη με ένα Πλούταρχο βρε αδερφέ!

Και τότε φωνάξτε με για να ξαναδώ την απόγνωση στα μουτράκια σας! Έτσι, για να χαίρομαι!

Καλό Σαββατοκύριακο!

ΥΓ. Αγαπητή δια βίου ανέραστη "ποιοτικιά", ψευτοκουλτουριάρα Δ. και φίλτατε Κ., σας εύχομαι περαστικά και καλή ακρόαση!