Τεκνοσκριβού...

...από την Μαρίνα Ζέας

Δε ξέρω τι μου συνβαίνει τελευταία. Παθαίνω μια φούντωση μια φλόγα έχω μέσα στη καρδιά.

Εχω ένα πράμα που ούτε κατάθλιψη το λεω, ούτε βαριεμάρα το λέω μα ούτε και ντουβρουτζά.. Κάτι στο ανάμεσα. Γιατί από τη μια βαριεμαι να πάω για δουλειά κι από την άλλη θέλω όλο να παίρνω τους δρόμους χωρίς κανένα λόγο.

Θέλω να φοράω τα ντεκολτέ μου και να βγαίνω και να τρίζει η γειτονιά στο πέρασμα μου. Να λυσάνε οι κότες οι γειτόνισες με την ομορφάδα μου και να βγάζουνε σπυριά από τη ζήλεια τους.

Να με βλέπει ο φούρναρης και να ξερογλύφεται κι εγώ να τον έχω στο φτύσιμο.

Να βγαίνει κι ο κυρ Τάκης ο ψιλικατζής από το μαγαζί και να με κυτάει σα χάνος. Αυτουνού του κάνω τα γλυκά μάτια γιατί όπου νάναι βγαίνει στη σύνταξη και θα πουλήσει το μαγαζί και σκέφτομαι μήπως το πάρω μιας κι αφήνει καλά λεφτουδάκια. Γιατί πόσο ακόμα θα κάνω τη δουλειά που κάνω; Εχει πάθει η μέση μου με τα δωδεκάποντα πάνω κάτω στους δρόμους τόσες ώρες.

Θέλω να φοράω ρούχα φλοραλ κι από τα άλλα με τα σχέδια τα πολύχρωμα.

Κι όλο κάτι μαλακίες σκέφτομαι για πεταλουδίτσες, μελισούλες και πουλάκια.

Χώρια που παίρνω και φλόρια για το μουράνο από τη λαϊκή κάθε Τετάρτη εδώ και τρείς βδομάδες. Έβαλα και κάτι ζουμπούλια στο μπαλκόνι και μούρλια τόκανα. 

Θέλω να βλέπω γελαστους ανθρώπους γύρω μου και κράζω τη Κολέτ τη σφουγγάρω πούχει πέσει σε μαυρίλα γιατί τη παράτησε ο γκόμενος για ένα ξέκωλο κι όλο μπεκροπίνει λες και πρέπει να δικιολογήσει όσο μπορει το παρατσούκλι της. Τι ποιο παρατσούκλι; Το σφουγγάρω ντε….

Δε μου φτανει το σεξ κι εχω συνέχεια εκεί το νου μου. Στον Ανέστη πούχει το βουλκανιζατέρ, στο Μιχάλη τον ντιλιβερά, στο Χρόνη το μπετατζή και σάματις κι ο ταχυδρόμος νόστιμος είναι.

Εκεί που περπατάω με πιάνω να τραγουδάω Μαρίνα Μαρίνα Μαρίνα το μέλλον σου μπαζει νερά, Μαρίνα Μαρίνα Μαρίνα τ αστέρια τι λεν για όλα αυτά, κύτα στο φλυτζάνι δες αν πέφτει πια στεφάνι κι αν θα αράξω σε λιμάνι να νοικοκυρευτώ..... 

Κι εχω ένα πράμα που είναι σαν να είμαι ερωτευμένη. Τι παει να πει με ποιόν; Με τον έναν με τον άλλον με όλους. Δεν έχει σημασία το νούμερο. Μήτε κι αν είναι μ ανταπόκριση και δε μετράει το γιατί και το πως κι αν είναι καλό αυτό ή είναι κακό.

Τι στο διάβολο μου συνβαίνει δε ξέρω.

Μωρέ λες να μ έχει πιάσει η άνοιξη;

Ασε που σκέφτομαι να κάνω δίαιτα γιατί πως θα βγω στις παραλίες με το μπραζίλ το μαγιό μου; Καλά μη τρελένεσαι, το σκέφτομαι είπα δεν το κάνω κιόλας. Η άνοιξη μ έχει πιάσει δε μ έχει πιάσε η μαλακία!!!!!!

Πάω τώρα γιατί θέλω να πεταχτώ στο φλοροστόρι να πάρω ένα φλοροπακέτο γιατί μαράθηκε το προηγούμενο και δε κρατιεμαι μεχρι τη Τετάρτη πούχει λαϊκή.