Την αγάπη μου...

...για τις λέξεις, λίγο πολύ την γνωρίζετε. 

Κάτι η ονομασία του βλογ, κάτι ο τίτλος της στήλης Palabras Aire, κάτι που έχω εκμυστηρευτεί σε κάποιους από εσάς ότι το αγαπημένο μου επιτραπέζιο είναι το σκραμπλ, ε, δεν μπορεί, το έχετε αντιληφθεί. 

Αγαπώ τις λέξεις. Τις υπάρχουσες. Αυτές που γνωρίζω. 

Και όταν ανακαλύπτω όσες μου διέφευγαν, τρέμω από συγκίνηση! 

Όμως τι γίνεται όταν μια καινούργια λέξη τείνει να γεννηθεί; 

Χαράς ευαγγέλια!

Πετάω στον έβδομο ουρανό! 

Χοροπηδώ από ευτυχία! 

Κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου (αυτή με τα ροδάκια) και γυρίζω γύρω-γύρω φωνάζοντας "Γιούουουπιιιιιιιι…"! 

Και σήμερα, αγαπητοί μου, θαρρώ γεννήθηκε μια καινούργια λέξη! 

Η λέξη "Κασιδιάρω"! 

Ρηματάκι με τα όλα του! 

Που σημαίνει: 

Σπάω στο ξύλο κάποιον, αποδίδω προσωπική δικαιοσύνη, με ή χωρίς αφορμή, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, ή απόψεων περί Σταρ Τρεκ. 

Ταιριάζει τέλεια με Χρυσαυγίτες, μαύρα παρεό, και χρυσά σανδάλια. 

Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και από κοινούς θνητούς, όπως στα ακόλουθα παραδείγματα: 

α). Ρε αγοράκι! Τί θα γίνει, θα πάρεις το κάρο να παρκάρω σαν άνθρωπος ή θα σε αρχίσω στο κασιδιάρισμα; 

β). Βαγγελάαααααακηηηηηηηη! Έλα εδώ στη μαμά, αγόρι μου! Βαγγέεεελη σου λέεεεω! Έτσι και σε πιάσω στα χέρια μου θα σε κασιδιάρω βλαμμένο! 

γ). - Τι με κοιτάς ρε φίλε έτσι; 

- Θα σε κασιδιάρω! 

- Γιατί ρε;! Τι έκανα; Ούτε που σε ξέρω! 

- Δεν έχεις φωτογένεια! 

- Και είναι λόγος αυτός ρε ψυχανώμαλε;! 

- Μου ΑΝΤΙΜΙΛΑΣ κιόλας; 

Ω! Μα δεν είναι τέλειο; 

Μέχρι στιγμής ήξερα μόνον την έκφραση "Στου κασίδη το κεφάλι", η οποία, βεβαίως, ουδόλως σχετίζεται με τα παραπάνω. 

Τώρα, με το "Κασιδιάρω" νέοι ορίζοντες ανοίγονται μπροστά μου! 

Οπότε, αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της γλυκιάς ταραχής που με διακατέχει! 

Καλό Σαββατοκύριακο! 

πηγή: slang.gr