...κι όμως είναι φορές που η απουσία σου με πονάει όπως την πρώτη μέρα.
Κι ας είναι δύο χρόνια που έχεις φύγει. Κι ας με προετοίμαζες...
"Δεν είναι τίποτα ο θάνατος", μου έλεγες. "Δεν μετράει. Εγώ θα περάσω απλά στο διπλανό δωμάτιο. Όλα θα εξακολουθήσουν να είναι όπως και πριν. Εγώ θα είμαι εγώ και εσύ θα είσαι εσύ. Και η ζωή που με τόση αγάπη ζήσαμε μαζί θα μείνει ανέγγιχτη, απαράλλαχτη. Ό,τι είμαστε τώρα ο ένας για τον άλλον, το ίδιο θα είμαστε κι όταν πεθάνω. Θα με φωνάζεις όπως και τώρα με το όνομά μου. Θα μου μιλάς με την άνεση που μου μιλάς και τώρα. Δεν θέλω να αλλάζεις τον τόνο της φωνής σου. Δεν θέλω να παίρνεις ύφος σοβαρό και θλιμμένο. Να γελάς όπως γελούσαμε πάντα μαζί, με τα ίδια πράγματα που μας διασκέδαζαν. Να με σκέφτεσαι και να χαμογελάς. Και να προφέρεις το όνομά μου ανάλαφρα, χωρίς η θλίψη να το βαραίνει. Η ζωή θα έχει πάντα το ίδιο νόημα, δεν θα το χάσει. Υπάρχει απόλυτη, αδιάκοπη συνέχεια. Τι παραπάνω από κάτι ασήμαντο θα είναι ο θάνατός μου; Απλά θα είμαι λίγο πιο κάτω, σ’ ένα άλλο δωμάτιο", μου έλεγες...
Κι ας είναι δύο χρόνια που έχεις φύγει. Κι ας με προετοίμαζες...
"Δεν είναι τίποτα ο θάνατος", μου έλεγες. "Δεν μετράει. Εγώ θα περάσω απλά στο διπλανό δωμάτιο. Όλα θα εξακολουθήσουν να είναι όπως και πριν. Εγώ θα είμαι εγώ και εσύ θα είσαι εσύ. Και η ζωή που με τόση αγάπη ζήσαμε μαζί θα μείνει ανέγγιχτη, απαράλλαχτη. Ό,τι είμαστε τώρα ο ένας για τον άλλον, το ίδιο θα είμαστε κι όταν πεθάνω. Θα με φωνάζεις όπως και τώρα με το όνομά μου. Θα μου μιλάς με την άνεση που μου μιλάς και τώρα. Δεν θέλω να αλλάζεις τον τόνο της φωνής σου. Δεν θέλω να παίρνεις ύφος σοβαρό και θλιμμένο. Να γελάς όπως γελούσαμε πάντα μαζί, με τα ίδια πράγματα που μας διασκέδαζαν. Να με σκέφτεσαι και να χαμογελάς. Και να προφέρεις το όνομά μου ανάλαφρα, χωρίς η θλίψη να το βαραίνει. Η ζωή θα έχει πάντα το ίδιο νόημα, δεν θα το χάσει. Υπάρχει απόλυτη, αδιάκοπη συνέχεια. Τι παραπάνω από κάτι ασήμαντο θα είναι ο θάνατός μου; Απλά θα είμαι λίγο πιο κάτω, σ’ ένα άλλο δωμάτιο", μου έλεγες...
Ψέματα.
... δεν έχω λόγια, γέμισε η καρδιά μου συναισθήματα, το μυαλό μου αναμνήσεις και τα μάτια μου δάκρυα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ζεστή αγκαλιά ()
Παράτα τα όλα κι ελα εδώ.....
ΑπάντησηΔιαγραφή...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εχω κατι να σου πω...η σιωπη ειναι καλυτερη καμια φορα....μονο ενα φιλι θελω να σου στειλω...
ΑπάντησηΔιαγραφήψέματα δεν λές τίποτα. Κουράγιο Αθηνά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου, αγαπημένη μου, να τολμήσω να σκεφτώ πως εκείνη την δεδομένη στιγμή πιθανόν να ήταν καθησυχαστικό να πιστεύει ότι σας είπε. Εκείνη την δεδομένη στιγμή δεν σας έλεγε ψέματα...
ΑπάντησηΔιαγραφή()*.........................
ΑπάντησηΔιαγραφή3 φορες τα τελευταια χρονια σκεφτηκα το ιδιο ...μετα απο καιρο οταν κοπασε η τρικυμια μεσα μου καταλαβα οτι αυτο που μου φαινοταν ψεμα τοτε ειχε μεταμορφωθει στην δικη τους αληθεια...την αληθεια που την στιγμη που μας την ελεγαν την πιστευαν και την εννοουσαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι μπορει να μην ειναι σαν υλη εδω ομως τους νιωθουμε οτι μας κοιτανε ,οτι μας σκεπαζουν το βραδυ οταν κρυωνουμε,οτι μας υπερασπιζονται οταν καποιος μας αδικει....ειναι στο διπλανο δωματιο ...οπως ακριβως μας ειχαν υποσχεθει...
Καλη δυναμη, Αθηνα μου!
Ψέμματα, αλήθεια, ποιος ξέρει; Η δική μου πείρα λέει ότι αυτό το βουνό θα το ανέβεις μόνη όπως και όλοι μας. Κουράγιο και αντοχές σου εύχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Lyriel
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Lyriel...
@Μαρίνα Ζέας
Αχ βρε Μαρινάκι...
@dmpoumpa
Ναι, δεν...
@christina
θενκς
@mahler76
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, έχω θέμα ακόμα. Δεν περνάει εύκολα τελικά. Ευχαριστώ Μahler μου.
@Γιώργος Βλαστός
Πιθανόν...
@ElenaG
Να είσαι καλά Έλενα Τζι μου...
@Evil Chef
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πόσο καιρό κοπάζει η τρικυμία Έβιλ; Εντάξει, δεν είναι σε καθημερινή βάση ο ίδιος έντονος πόνος αλλά είναι φορές που... ας το, μου είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσω...
@Δημήτρης Τερζής
Σ' ευχαριστώ.
μια τεκίλα κίτρινη και ένα πορτοκάλι σε φέτες παρακαλώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=rNzTioOdFTI
η καρδια σου ξερει καλυτερα..εκει μεσα ζουν, εκει τους βρισκουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα 'σαι καλα.
..ακουμπω μια καλημερα :)
Δεν είναι εντελώς ψέματα. Μόνο που σου έκρυψε ότι θα σου λείπει. Σου στέλνω μια ζεστή καλημέρα για να μην κρυώνεις :)
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε ποτέ πρόκειται να σταματήσει να σου λείπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε κάθε σημαντικό, σε κάθε ευχάριστο, σε κάθε στενάχωρο, θα νιώθεις την απουσία.
αλλά να θυμάσαι τι σου είπε. με χαμόγελο να θυμάσαι...
κουράγιο.
-------------------------------------
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
-------------------------------------
Το σίγουρο είναι ότι θα το "περάσεις" με ό,τι δυσκολίες αυτό μπορεί να σημαίνει. Όπως το "πέρασα" κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ' Αντέχουμε μόνο μας μένει....
Φένια
καλημέρα αξιολάτρευτη
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή εβδομάδα!!
Κι όμως..ο χρόνος ποτέ δεν είναι ο καλύτερος γιατρός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γιατρεύει τίποτα,δεν απαλύνει καμμία άσχημη ανάμνηση.
Να είσαι καλά Αθηνούλα μου,να αντέχεις.
Φιλιά ,καλή εβδομάδα.
Αθηνά μου ποτέ δεν είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο όσο κι αν το περιμένουμε.Πολλές φορές θεωρούμε οτι είναι η μόνη 'λύση',η μόνη λύτρωση απο βασανιστήρια,αλλά όταν φτάνει αυτή η ώρα....έζησα αυτή την εμπειρία πρίν 2 χρόνια,ο χρόνος είναι γιατρός αργεί λίγο να έρθει,αλλά έρχετε.Να είσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο άραγε υπόφερε ο ψεύτης...
ΑπάντησηΔιαγραφήδες το και έτσι..
Ωχ, βαρύ ήτανε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράγιο, τι άλλο;
To κείμενο σου είναι υπέροχο, αλλά δυστυχώς χτύπησες νεύρο μιας και την ίδια συζήτηση είχα πριν από λίγους μήνες με ένα δικό μου άτομο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου ψέμα, την αλήθεια λέει.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Αγγελική Παπαγιάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ βρε Αγγελικούλα...
@iLiAs
Εν μέρει είναι αλήθεια. Τη χρειαζόμουν σήμερα την καλημέρα σου. Ευχαριστώ...
@Koueen
Σε ένα βιβλίο που μου είχε χαρίσει κάποτε μου είχε γράψει: «Θέλω να σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο να ρίχνεις πάνω σου όταν κρυώνεις». Koueen μου με συγκίνησες βαθύτατα...
@ria
Το ξέρω ria μου. Κι εσύ έχεις βιώσει απώλεια, όπως οι περισσότεροι από εδώ άλλωστε...
@Γιαγιά Αντιγόνη
Μόλις μου έστειλες την αγκαλιά ήταν σαν να κούρνιασα μέσα της. Ευχαριστώ που είσαι εδώ.
@Φένια
Γενικά νομίζω ότι το διαχειρίζομαι πολύ καλά και δεν αφήνομαι... Βλακείες σου λέω. Είμαι χάλια...
@Summertime Blues
Καλή εβδομάδα μπλουζ μου...
@Venus on fire
Κι εσύ κορίτσι μου. Σ’ ευχαριστούμε που ήσουν μαζί μας το πρωί...
Φιλί.
@Ροδανθη
Ευχαριστώ Ροδανθη...
@Dark13Sun
Ναι, θα το δω κι έτσι...
@Yuna
Από τα πιο βαριά, πίστεψέ με…
@Partalia
Το κείμενο είναι τα λόγια του. Η εισαγωγή και ο επίλογος μόνο δικά μου...
Λυπάμαι που πέρασες κι εσύ τέτοια φάση...
Όσο σημαντικός ήταν αυτός ο άνθρωπος για σένα....τόσο σημαντική είσαι και εσύ για κάποιους γύρω σου....Αθηνά..πρόσεχε τον εαυτό σου ψυχή μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ..Κάτι τέτοιες στιγμές...με αυτή τη σκέψη συνέρχομαι....
@the elf at bay
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέκαθεν εσείς τα ξωτικά ξέρατε από αυτά...
Οπότε θα σε πιστέψω. Άρα και εκείνον.
Αλήθεια λέει, λοιπόν...
@mia
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσέχω mia μου και σε ευχαριστώ που είσαι εδώ... Να προσέχεις κι εσύ...
Σοφή μου Αθηνά...
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχωρεσε με για τα παρακατω....
ολα ειναι ματαια.. και ο πονος και η θλιψη και η στεναχωρια.. και ολα!!!!
κοιτα να συνεχισεις την ζωη σου.. και αστους εκεινους εκει που ειναι!!
ειμαι ολιγον τι θυμωμενη.. με την ζωη γενικοτερα...
την γυρευω για κατι χαστουκια που της χρωστω και οτνα την πετυχω... ας κρυφτει απ τωρα..:)
σε φιλω αθηνουλα μου..
Αθηνα δε το εκαναν επιτηδες ουτε αυτοι ηξεραν...ηθελαν να ειναι ετσι μαλλον πραγματικα, γιατι τα γελια ειναι πιο ομορφα απο τα κλαμματα και μαλλον περασαν πολλα για να επιλεγουν τα γελια και τις ομορφες στιγμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα ναι δεν ειναι ετσι...ειναι ενας κομπος καθε φορα που σκεφτεσαι τις στιγμες, ειναι βουρκωμα και βαθια ανασα, γιατι τωρα ειναι μια ταφοπλακα που πας να μιλησεις και οχι ενα προσωππο γλυκο, μαλλια απαλα, δερμα με μυρωδια οικεια οσο η γευση απο το ιδιο σου το αιμα...
Α ρε Αθηνα μονο να ηξεραν σε τι μπελαδες μας εβαλαν δε θα πεθαιναν ποτε...!!!
Lonely
Εσένα τουλάχιστον σε είχε προετοιμάσει. Έχει δίκιο, να προφέρεις το όνομα ανάλαφρα, χωρίς να το βαραίνει θλίψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα πάλι ο ένας δεν με προετοίμασε και σίγουρα η αγάπη μου γι'αυτον δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο, 17 χρονια τωρα που λείπει ενώ η άλλη που της άρεσε όλα να είναι φτιάγμένα πάντα σωστά βρήκε το χρόνο να με χαιρετήσει να μου πει ποσο μ'αγαπούσε και ποσο ευχαριστημένη ήταν από μένα. Κανείς τους δεν με κούρασε ούτε καν μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνω τίποτα σ'ανταλλαγμα της ζωής που μου είχαν χαρίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια αγκαλιά σου στέλνω γλυκειά μου
@evi_athanasiou
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ, Εύη Αθανασίου είσαι όχι ολίγον θυμωμένη που λες, αλλά πολύ θυμωμένη...
@Lonely
Έτσι ακριβώς όπως τα λες νοιώθω. Και εσύ Lonely μου τα έχεις βιώσει και πιο πρόσφατα από εμένα. Και εις διπλούν.
Και όχι τίποτα άλλο, αλλά το μνήμα του δικού μου είναι στα Χανιά. Που σημαίνει δύσκολη πρόσβαση από το Άργος. Ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω όποτε θέλω. Να μιλάω έστω και στην ταφόπλακα.
@ΠΑΥΛΟΣ
Τις περισσότερες φορές αυτό κάνω. Σέβομαι τις επιθυμίες του… Αλλά είναι και κάτι μέρες Παύλο μου…
@Ginger
Αχ Ginger μου, πόσο χρυσός άνθρωπος είσαι… Δεν θέλω να αλλάξει η αγάπη μου προς αυτόν, να μην πονάει τόσο θέλω.
Και όπως λέει ο Stephen King σε κάποιο βιβλίο του
ΑπάντησηΔιαγραφή"είναι σίγουρο ότι τώρα θα τρώει βραδινό με τον Ιησού εκεί πάνω"
Κρείττον το σιγάν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέμενε νέα ανάρτηση στο blog μου.
Σε ασπάζομαι.
@Gyro
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαμογελώ γιατί είναι πολύ καθησυχαστική η σκέψη του Κινγκ.
Σ' ευχαριστώ...
@high fidelity
Θα περιμένω.
Σε ασπάζομαι κι εγώ...
Αθηνούλα μαναμ δε σε ξέρω και διαβάζοντας το ποστ συγχώρα με αλλά νόμισα πως έχασες τον άντρα σου κι όχι το γονιό σου. Εύχομαι να παλύνει ο πόνος σου και να κρατήσεις τη μνήμη του όσο μπορείς πιο ζωντανή, όπως πολύ όμορφα κάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τον πατέρα μου δεν τον πένθησα ποτέ. Δεν ξερω επειδή εφυγε μεγάλος και μετά από το μυαλό του (είχε αλτσχαϊμερ) επειδη είχα φύγει εγω πολυ μακρυα...πήγα και το εξομολογήθηκα κι ετσι έπαψα να πονάω που δεν ένιωθα απώλεια.
Δεν περνάει όμως μέρα να μην τον μνημονεύσω! Ολοι τον ξέρουν τον μπαμπά μου! Και οι πέτρες γύρω μου!
Να είσαι γερή να χαίρεσαι τη ζωή σου και θα ΄χεις κάνει το χρέος σου απέναντί του! Αφού στο είπε ο συγχωρεμένος!
Ευχές κοπελάρα μου!
Δε βρήκα και χρόνο να σε ακούσω ακόμα!
@Georgina Kassavetes
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον καλύτερό μου φίλο έχασα. Πριν δύο χρόνια.
Το πατέρα μου τον έχασα πριν 18 χρόνια.
Και μην βιάζεσαι, θα τον βρεις τον χρόνο και θα με ακούσεις.
μέσα σε 6 μήνες, έχασα τις τρεις κολλητές μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήζωντανή έζησα την κόλαση...
όλη την αγκαλιά μου, που τότε κανείς δεν υπήρχε για να χωθώ μέσα της, διάπλατα την ανοίγω να κουρνιάσει ο πόνος σου...
Σ' ευχαριστώ γλυκιά μου... Και για την αγκαλιά και για το μοίρασμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλημέρα από μένα και ένα χαμόγελο.. για να γλυκάνει λίγο το έτσι κι αλλιώς δύσβατο ταξίδι μας Αθηνά μου. Κουράγιο και να είναι πραγματικά γλυκιά η θύμηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα..είμαι καινούργια και μου αρέσεις πολύ.δεν θα το φιλοσοφήσω όμως στο σχόλιο παρά μόνο μέσα μου..τα ξαναλέμε σύντομα
ΑπάντησηΔιαγραφή@Margo
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Margo. Ευχαριστώ...
@ias-piece jewelleries
Καλώς ήλθες. Γενικώς είμαστε χαρούμενοι και μισότρελοι εδώ μέσα, αλλά έτυχες στην περίπτωση. Ελπίζω να τα ξαναπούμε σε καλύτερη στιγμή...
ανταποδίδω την επίσκεψη.. καλώς βρεθήκαμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για τη συγκεκριμένη ανάρτηση, δεν θέλω να πω πολλά.. απλά ανατρίχιασα.. πέρσι ήρθα πολύ κοντά μ'αυτή τη πραγματικότητα.. ευτυχώς μας πέρασε ξυστά.. αλλά έμαθα ότι πρέπει να προετοιμαστώ.. αν και ξέρω ότι ποτέ δεν μπορείς πραγματικά να προετοιμαστείς.. και είναι πλέον το μόνο πράγμα για το οποίο δεν φοβάμαι να πω ότι ΦΟΒΑΜΑΙ!!!
Κουράγιο και μη ξεχνάς να ΘΥΜΑΣΑΙ!!!
@aMaryllis
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήλθες aMaryllis!
Ναι, η αλήθεια είναι ότι όσο και να προσπαθείς δεν μπορείς να προετοιμαστείς για ένα τέτοιο ενδεχόμενο...
Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Θα χαρώ να σε ξαναδώ κάτω από πιο ευχάριστες συνθήκες...