Τεκνοσκριβού...

...από την Μαρίνα Ζέας

Άισιχτιρ πια με τις κλαψομούνες. Τα νεύρα κρόσια μου τα κάνανε.

Μα να σου τη πάρω την ιστορία απαρχής για να καταλάβεις κι εσύ γιατί τα νεύρα.

Εγώ που λες με τη πολυκατικία πάρε δώσε δεν είχα ποτές, δεν έχω και δε θέλω να έχω. Εξόν από τον διαχειριστή που του κάνω τα γλυκά μάτια και τον αφήνω να μου ακουμπάει το βυζί πούφτιαξα (ωραιότατο) για να γλιτωνω λίγες μέρες στα κοινόχριστα. Άλλα πάρε δώσε δεν έχω με κανένανε. Μέχρις που μια μέρα μου χτυπάει τη πόρτα η αποκατινή. Μια τριαπέντε χρονών καλοβαλμένη δε λέω μα δεν τηνε λες και θεά όπως του λόγου μου.

-Κυρία Μαρίνα η Ασπασία είμαι μου ανοίγετε; μου λέει.

-Τι θέλει την τύχη μου μέσα, σκέφτομαι εγώ και της ανοίγω.

-Μήπως έχετε λίγη ζάχαρη γιατί ξέμεινα; μου λέει.

-Έχω πέρνα να σου δώκω, της λέω.

Τεσπα για να μη φανώ κι ότι δεν έχω τρόπους την είπα να κάτσει να πιούμε καφέ που μαύρη η ώρα που τόλεγα. Και με αρχίζει την ιστορία της ζωής της.

Αυτή που λες τάχε μ ένα γκόμενο κι εκεί που ήτανε όλα μέλι γάλα αυτός της την έκανε με μια άλλη. Καυγάδες, υστερίες, πήγε να κόψει τις φλέβες της η Ασπασία, να τονε παρακαλάει να γυρίσει πίσω. Τίποτε αυτός. Ξεμιαλισμένος.

Το ζώον η Ασπασία παρόλο που καταλάβαινε πως δεν τη γούσταρε πια εκεί, να του κλαίγετε συνέχεια να της κάτσει. Και να μου τα λέει όλα αυτά και να κλαίει το βούρλο. Και «αχ το μωρό μου που τονε θέλω ακόμα» και «αχ που δε μπορώ να τονε ξεπεράσω» και «αχ που τον αγαπάω» και «αχ που δεν υπάρχει άλλος κανένας σαν κι αυτόνε». Πανετόνε μου τάκανε που λέει κι η κατέ.

Ερε και τα παίρνω στο κρανίο και την εβάζω κάτω και της λέω:

-Δε μου λες μαρή ηλίθια δεν αφήνεις τη κλαψομουνιά και να σηκωθείς να βαφτείς να φτιαχτείς και να γνωρίσεις άλλονε; Τόσοι είναι εκει έξω σταβωμάρα έχεις και δεν τους βλέπεις;

-Δε μπορώ, μου λέει αυτή, τον αγαπάω.

-Τι τον αγαπάς μαρή τρελή και γιατί; Επειδής σε κεράτωσε τον αγαπάς;

Να μη στα πολυλογω μετά από κείνη τη μέρα ήρθε κι άλλες τρεις φορές και ξανάμανα οι ίδιες κουβέντες. Τη τελευταία φορά την έβρισα και της είπα να μη ξαναπατήσει. Λες και δεν έχω τα δικά μου τα προβληματα να έχω και τη κλαψομούνα τη κολημένη με τον πρώην. Τι θ απογίνει δε με νοιάζει. Να πάει να κάνει πλύση εγκεφάλου, να πάει να κάνει ηλεκτροσοκ δε ξέρω τι θα κάνει μα εγώ δε μπορώ να την ακούω.

Μα ρε πούστη μου ίχνος αξιοπρέπειας οι γκόμενες; Δε καταλαβαίνουνε πόσο ρεζίλι γίνονται; Δε σε θέλει μαντάμ μία δεν τονε θέλεις δέκα. Με το που θα σου πει χωρίσαμε σβύνεις το τηλέφωνο του και πας γι άλλα καλύτερα. Και προ παντώς δεν έρχεσαι να πεις τις κλαψομουνιές σου στη Μαρίνα. 

Άσιχτιρ τα ξαναθυμίθηκα και ξανασυνχίστηκα…..

Πάω τώρα να τυλίξω το παγκρό γιατι το βράδυ έχω να πάω σε βακουλοκρεμάλα.

Υ.Σ. Μούπε η αρτίστα του βωβού πως οι Καπεταναίοι την εμάθανε πως να βάζει από κάτω να λέει "πάλι έγραψε η Μαρίνα Ζέας" και για μένα και για την αλλη, τον mitspopd δηλαδή, και να μη γράφει το ρημάδι συνεχεια "πάλι έγραψε η Αθηνά" και μπερδέυεται ο κόσμος. 

Ας είναι καλά οι ανθρώποι που τη ξεστραβώσανε την άσχετη!!!!!!!