Φράσεις που υποδηλώνουν...

...μεταφορικώς ότι κάποιος μας κούρασε, μας ζάλισε, μας φόρτισε και αφορούν στους όρχεις, όπως οι ακόλουθες: Μας τα πρήξανε, μας τα έχουν κάνει νταούλια, μας τα έκαναν παγούρια (σ.σ. αν και θεωρώ ότι καλύτερη είναι η λέξη νταμιτζάνα, διότι είναι πιο ευμεγέθης από το παγούρι), μας τα έχουν κάνει μπαλόνια (ή αερόστατα ή ζέπελιν), μας τα έχουν κάνει κρεμμυδασκέλες*, μας τα έχουν κάνει τσουρέκια! (σ.σ. αν και θεωρώ ότι καλύτερη είναι η λέξη πανετόνε, διότι είναι υπερδιπλάσιο του τσουρεκιού σε μέγεθος), σας είναι λίγο πολύ γνωστές.

Τι γίνεται όμως όταν όλα τα παραπάνω πάψουν να είναι μεταφορικές έννοιες και γίνουν πραγματικότητα; Εάν, δηλαδή, όντως σας πρηστούν οι όρχεις, πράγμα που φυσικά απεύχομαι για τους άρρενες φίλους του παρόντος ιστολογίου!

Αλλά, επειδή άνθρωποι είμεθα και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συμβεί το κακό (σ.σ. κούφια η ώρα που τ’ ακούει ή μάλλον που το διαβάζει), να μην ξέρετε πώς να το αντιμετωπίσετε;

Για αυτή την αντιμετώπιση έχει φροντίσει, προ αμνημονεύτων ετών, ο Μοναχός Αγάπιος, ο οποίος μέσα στο βιβλίο του, το οποίο φέρει τον τίτλο «Γεωπονικόν», παρέχει συμβουλές, μεταξύ άλλων, για το τι πρέπει να κάνει ένας άνδρας εάν πρηστούν οι όρχεις του.

Ναι, πολύ σωστά διαβάσατε!
«Εισέ πρίσμα ορχιδίων. ΚΕΦ. ΡΞΒ΄.
Βράσαι κουκκία τζακισμένα ωσάν φάβα. Βάλετα εισέ λινόν σακκούλι. Και ούτω ζεστά τα βάνε εις το παθόν. Και κάμε το πολλαίς φοραίς ημέρα και νύκτα.
ΕΤΕΡΟΝ. Στούπισον πήγανον και βάνε τον.» 

Εις το βλογ Ορθόδοξα Βιβλία, εκεί όπου βρήκα το σύγγραμμα, σας δίνεται η δυνατότητα να κατεβάσετε σε πε.ντε.εφ. ολόκληρο το «Γεωπονικόν» του Μοναχού Αγάπιου.

* Η κρεμμυδασκέλα είναι η γνωστή αυτοφυής κρεμμύδα που κρεμάμε την πρωτοχρονιά στα σπίτια μας (Scilla Maritima), η οποία είναι αρκετά μεγάλη για να προσομοιάζει με πρησμένους όρχεις. 

Καλό Σαββατοκύριακο!

ΥΓ. Άι σιχτίρ κι αυτοί και τα στικάκια τους!