Palabras Aire...

Παπούλιας: "Η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών αλλά υπόθεση βαθιά πολιτική, βαθύτερα πολιτισμική".

Το καλό με τα επεισόδια στις παρελάσεις είναι ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας διαπίστωσε ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίση.

Να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι επί δύο χρόνια τώρα που η χώρα συγκλονίζεται η σημαντικότερη πρωτοβουλία που ανέλαβε ο αρχηγός της ήταν μία αποχώρηση.

Να δείτε που κάποτε δεν θα έχουμε εθνικές επετείους, επειδή, απλώς, δεν θα υπάρχει κάτι που να θέλουμε να θυμόμαστε από αυτό το κράτος.

ΓΑΠ: "Αυταρχισμός η προσπάθεια κάποιων να επιβάλλουν τις απόψεις τους διακόπτοντας παρελάσεις".

Πάρα πολύ σωστά τα λέει ο πρωθυπουργός! Διότι αυτή την περίοδο το μόνο που επιβάλλεται είναι φόροι.

Βενιζέλος: "Δεν θίγονται οι συντάξεις από το κούρεμα".

Ε, καλά και να τις θίξει, στο σημείο που έχουν φθάσει δεν νομίζω να παρεξηγηθούν!

Άσε που όπως πάει οσονούπω δεν θα υπάρχουν συντάξεις για να θιχτούν...

Ο Σαμαράς μίλησε για τσαγανό στις δηλώσεις του για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής. Δηλαδή, τι θέλει να μας πει ο ποιητής; Ότι αν είχε πάει εκείνος θα άρχιζε στα χαστούκια την Μέρκελ;

Πάντως, σε περίπτωση εκλογών και μπροστά στο ενδεχόμενο να γίνει πρωθυπουργός ο Αντωνάκης, σκέφτομαι πολύ σοβαρά να μεταφέρω τα εκλογικά μου δικαιώματα στην Καλαμάτα, για να με διορίσει κι εμένα στο μουσείο της Ακρόπολης!

Και για να μην ξεχνιόμαστε, κλείδωσε και το κούρεμα. 

Το θέμα πλέον είναι αυτό θα γίνει με ψαλίδι ή με κονσερβοκούτι.

Το χρέος της πατρίδας κουρεύτηκε κατά 50%. Το δικό μας χρέος προς την πατρίδα εννοείται ότι πολλαπλασιάστηκε! Διότι κοίτα πως έχει το θέμα: Μειώνεται το χρέος κατά 100 δις μετά όμως θα αυξηθεί κατά 30 δις που θα πάρουν οι τράπεζες και ύστερα κατά 100 δις με το νέο δάνειο.

Εν ολίγοις η Ελλάδα κούρεψε το χρέος της προσθέτοντας σε αυτό άλλα 30 δις. Και τι έχουμε εδώ τώρα; Έχουμε ακόμα μια τεράστια επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Άντε, βρε, να ζήσουμε να την θυμόμαστε την Ελλάδα.

Καλή εβδομάδα!

Σε περίπτωση που αποδειχτεί το αντίθετο, θα φταίει ο ΣυΡιζΑ.

Ανέκαθεν πίστευα...

...ότι η καλή ημέρα από την προηγούμενη νύχτα φαίνεται.

Αλλά, φευ, έρχεται η ζωή να με διαψεύσει. Διότι μπορεί η νύχτα να είναι άψογη από όλες τις απόψεις, αυτό όμως τελικά ίσως και να μην σημαίνει τίποτα.

Ξημερώνει και αρχίζουν τα απρόοπτα. Μικρά, ανώδυνα απρόοπτα που όμως καταφέρνουν να σου κάνουν τα νεύρα τεντωμένες χορδές μέχρι το τέλος της ημέρας.

Τα παρακάτω συνέβησαν την Τρίτη 25 Οκτωβρίου.

Ξυπνάω και διαπιστώνω ότι είχει κοπεί το νερό. Σε όλη τη γειτονιά.

Φτιάχνω καφέ αλλά δεν τον πίνω γιατί ο σκύλος βιάζεται να βγει βόλτα.

Ο δρόμος ήταν γεμάτος λάσπες. Τα πεζοδρόμια επίσης. Τις είχε δημιουργήσει, άγνωστο πως, το συνεργείο που επισκεύαζε τη ζημιά που προκάλεσε την διακοπή του νερού. Ο σκύλος έγινε χάλια.

Λόγω έλλειψης νερού καθαρίζω τον σκύλο με μωρομάντηλα.

Ήδη έχω αργήσει και δεν πίνω τον καφέ μου.

Έφτασα στη δουλειά στις 10.02 ακριβώς.

Παίρνει τηλέφωνο ο Κώστας και μου λέει:

-Ξεκίνα μόνη σου εκπομπή, θα έλθω σε ένα τέταρτο.

Χωρίς καφέ ξεκινάω. Με τα μάτια μισόκλειστα.

Αντί να χαμηλώνω τη μουσική για να μιλήσω, χαμήλωνα το μικρόφωνό μου.

Δεν θυμόμουν καν το όνομά μου. Πώς να θυμάμαι τα ποτενσιόμετρα;

Ο καφές αφίχθη στις 10.20 και αφού ήπια δυο γουλιές τότε άρχισα να βλέπω καθαρά την κονσόλα.

Εν τω μεταξύ το ίντερνετ σερνόταν. Οι ειδήσεις δυσεύρετες.

Ο Κώστας ήλθε στις 11.35 και εννοείται ότι μου τσάκισε τα νεύρα με τις μουσικές του επιλογές.

Αμέσως μετά είχα προγραμματισμένο ραντεβού για κούρεμα, σαφώς επηρεασμένη από το κλίμα των ημερών. Η κομμώτρια έχει πρόβλημα με το αμόρε της. Το κούρεμα δεν πετυχαίνει. Της είχα ζητήσει να κόψει λίγο τις άκρες δηλαδή ένα 20% περίπου. Εκείνη θεώρησε σωστό να κόψει περισσότερο. Περίπου 50%.

Γυρίζω σπίτι. Το νερό δεν είχε έλθει ακόμα.

Ανοίγω το λάπιτοπι. Και τι βλέπω; Το IP του να βρίσκεται σε διένεξη με τα Windows και να μην ξέρω το γιατί.

Όπως δεν ήξερα γιατί το δεξί κλικ του ποντικιού μου, αιφνιδίως, δεν ανταποκρινόταν.

Και το κερασάκι στην τούρτα;

Δεν θα το πιστέψετε...

Στις 15.40 με παίρνουν τηλέφωνο από την AlfaEuroProtonΓενικοΕμπορικο-ΕθνικοΑγροτική Τράπεζα και τι μου λένε;

-Την κυρία Χρύσα Βλαντή, παρακαλώ…

Ναι, εκεί που νόμιζα ότι η γνωριμία μου με την Χρύσα Βλαντή (δείτε εδώ) είχε τελειώσει και ότι η Τράπεζα είχε διαγράψει το νούμερό μου, νέος κύκλος επεισοδίων ξεκινά.

Το πήρα απόφαση.

Αν υπάρξει επόμενη φορά που θα ζητήσουν την κυρία Χρύσα Βλαντή, θα τους απαντήσω:

-Η ίδια!

Και θα σας ενημερώσω, εννοείται, για τις εξελίξεις...

Και τώρα...

...όλοι κοιμούνται.
Κυλιούνται μέσα στα όνειρά τους, έρμαια, κανείς τους δεν σκέφτεται τίποτα.
Είναι τόσο χαλαροί, σχεδόν ανύπαρκτοι. Σκιάς όναρ…
Προσπαθεί να κοιμηθεί και αυτή.
Το σώμα της όμως δεν χαλαρώνει.
Στριμωγμένη στην άκρη, χωρίς κανείς να την έχει σπρώξει, εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό. Που πάντα την έβαζε να κρύβεται σε σκιές και γωνίες.
Ακόμα και στον ύπνο.
Τα όνειρά της ανίσχυρα να την παρασύρουν.
Μόνο ένα τραγούδι στριφογυρίζει στο μυαλό της…

Your hands, they flutter up
armed and dangerous, my buttercup
And shoot me down
in flames…

Κάπως έτσι…

Palabras Aire...

Έγινε και η σύνοδος Κορυφής μέρος Α΄. Στις Βρυξέλλες. Αν και θα έπρεπε να γίνει στη Σεβίλη. Με τόσες φορές που άκουσα τη λέξη κούρεμα είχα την αίσθηση ότι από κάπου θα πεταχτεί ο Φίγκαρο! Υπομονή. Σύνοδος Κορυφής μέρος Β΄ την Τετάρτη.

Εν τω μεταξύ Μέρκελ και Σαρκοζί αισιοδοξούν. Αυτό, όμως, δεν είναι και απαραίτητα καλό, να το ξέρετε.

ΓΑΠ: "Είμαστε περήφανος λαός και απαιτούμε σεβασμό για τις προσπάθειές μας". Δηλαδή αν ο περήφανος λαός είναι σαν κι εμάς ένας μη περίφανος πως ακριβώς είναι; Ας μου πει κάποιος για να καταλάβω τη διαφορά.

Εκείνη τη ρήση "πιάσε τ' αυγό και κούρεψ' το" την γνωρίζετε. Μήπως θα πιάσουν και το αυγό και θα το κουρέψουν μαζί με το χρέος;

Άρμεγμα, κούρεμα και κατά το Πάσχα η σφαγή.

ΓΑΠ: "Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική". Όπως παλιά στο σχολείο. Που φώναζε τυχαία ο δάσκαλος τον μαθητή, και ο μαθητής έλεγε, δε το έκανα μόνο εγώ. Απορώ πως τον έχουμε ακόμα για πρωθυπουργό. Μήπως αυτός είναι τελικά η αντανάκλαση της κοινωνίας μας;

Παπουτσής: "Δεν είναι παράδεισος για παράνομους μετανάστες η Ελλάδα". Ενώ για τους Έλληνες ε; Δεν μπορείς να πεις! Όλη μέρα κάνουμε παρέα με τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ! Τέτοιες παραδεισένιες καταστάσεις!

"Το Γουδί δεν θα μας χωράει όλους" είπε ο Π. Καμμένος. Καλά βρε αδερφέ, αν είναι εκεί το πρόβλημα έχει χώρους και στο Ελληνικό... Εκεί θα τα χαλάσουμε;

Kouiz:

Ερώτηση: Όταν δεν μπορείς να ελέγξεις τη ψήφο της πιο στενής σου φίλης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, πως σε λένε;

Απάντηση: Γιώργο Παπανδρέου.

Εντάξει, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Επίσης μπορούμε να κανονίσουμε για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου. Πήραμε τη δόση, θα εκταμιευθεί μέσα Νοεμβρίου.

Καλή εβδομάδα!

Σήμερα...

...έχω γενέθλια. 

Συμπληρώνω τα

...και ολογράφως,

για να το εμπεδώσω καλύτερα.

Ωραία! 

Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι το εξής:

Να γιορτάσω τα γενέθλιά μου σε παιδότοπο, στο Κ.Α.Π.Η. ή στο σπίτι;

♥

Φοντανάκι θα πάρετε;

Και τούρτα έχουμε!
Την έστειλε ο αγαπητός μου antinetrino,
ο οποίος αυτή τη στιγμή δίνει πάρτι προς τιμή μου στο βλογ του
και
τον ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας!!!

Την Christina...

...τη γνωρίζετε ήδη. 

Έχετε δει το όνομά της στον χώρο των σχολίων. 

Την έχετε βοηθήσει διεξοδικά σε ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε τελευταίως με τον μαλακομαγνήτη που κουβαλάει από την εφηβεία της και μετά. 

Πολλοί από εσάς έχετε αντιληφθεί ότι εδώ και καιρό σας παρακολουθεί. 

Και σας διαβάζει. 

Αυτό που δεν γνωρίζετε είναι ότι ξεκίνησε στις 17 Οκτωβρίου 2011 ένα δικό της βλογ.

Το διαμόρφωσε, το τακτοποίησε, το στόλισε. 

Το έφτιαξε άνετο, ζεστό, αναπαυτικό. 

Το έχει πανέτοιμο και περιμένει με χαρά να σας υποδεχθεί. Εδώ!

Φεύγει...

...η ζωή της σαν τραίνο.
Άδειο τραίνο.
Κι όπου κι αν πηγαίνει κάνει ακριβώς το ίδιο.
Έχει καταλάβει από καιρό ότι προορισμοί και τέτοια είναι αέρας κοπανιστός.
Παρ’ όλα αυτά κάθεται στο δεύτερο βαγόνι, δίπλα στο παράθυρο και παρατηρεί έξω.
Πεταλούδες, ανεμογεννήτριες, βουνά, αλεξιπτωτιστές.
Η παρατήρηση είναι ο προορισμός της.
Το βέβαιο είναι ότι δεν γνωρίζει που πάει αυτό το τραίνο.
Το μόνο που ξέρει είναι πως όπου κι αν φτάσει θα είναι τέλος και αρχή.
Μαζί.

Palabras Aire...

Και έτσι ξαφνικά ήρθε ο χειμώνας. Σαν φόρος του Μπένυ...

Ευτυχώς είχα προνοήσει να κατεβάσω τα μάλλινα. Με μtorrent…

Αλήθεια, πιστεύετε ότι υπάρχει υπουργός Οικονομικών που να έχει βάλει περισσότερους φόρους από τον Βαγγέλη; Νομίζω ότι αξίζει να το ψάξει ο ίδιος, μπορεί να είναι και παγκόσμιο ρεκόρ.

Α, και κάποιος πρέπει να πει στον Βενιζέλο ότι δεν υπάρχει θέμα να φύγουμε εμείς από το ευρώ. Το ευρώ φεύγει από μας.

Τι κατανόηση εκ μέρους της Κυβέρνησης! Τι γενναιοδωρία! Τι large τύποι! Η έκτακτη εισφορά του 2011 θα είναι σε δόσεις!

Μαθαίνω ότι η ανάπτυξη θα έρθει το δεύτερο εξάμηνο του 2012. Μόνο μην έρθει την ώρα που βλέπουμε Euro ή Ολυμπιακούς, να κανονίσουμε να έρθει μέσα Ιουλίου.

ΓΑΠ στις 13-10-2011: "Ο ελληνικός λαός θέλει τις αλλαγές, όσο επώδυνες και αν είναι...". Σιγά Πρόεδρε, θα μας παρεξηγήσουν...

ΓΑΠ στις 16-10-2011: "Πονάω, θλίβομαι, αγανακτώ, αλλά δεν το βάζω κάτω". Φαντάσου και να το έβαζε τι θα παθαίναμε...

Ωραίοι είμαστε! Απαιτούμε να αλλάξει ο πλανήτης την στιγμή που δεν συμφωνούμε με ποιον τρόπο πρέπει να μαζέψουμε τα σκουπίδια μας.

Δεν το συζητώ! Εκεί στο ΠαΣοΚ έχουν βρει τον τρόπο. Τη μια ένα δείπνο. Την άλλη ένα άρθρο. Μια χαρά τα κανονίζουν!

Αν οι βουλευτές του ΠαΣοΚ είναι σε σύγχυση, κατάθλιψη και νευρική κρίση, ας παραιτηθούν ή ας ζητήσουν υποστήριξη από κάποιον ειδικό.

Όχι στην αποκομμουνιστικοποίηση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, λέει η Αλέκα. Και γιατί να της χαλάσω χατίρι;

Παραιτήθηκε ο Θ. Ρομπόπουλος και ευχαρίστως θα σας έλεγα τι ακριβώς έκανε η φοράδα μετά από αυτό, αλλά λέω να διατηρήσω ένα επίπεδο.

Όλα ατάκτως...

...ερριμμένα.

Μια σκέψη...

Όταν είχα δει για πρώτη φορά τη Μάγια Τσόκλη να ταξιδεύει είχα πει, 

αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου. 

Να κάθομαι σπίτι και να βλέπω την Τσόκλη να ταξιδεύει.

Μια απορία...

Άραγε τι ώθησε τη Βίργκω να εκμυστηρευτεί στη φίλη της ότι
το προηγούμενο βράδυ 

το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου της
ήταν πολύ όμορφο;

Μια εικόνα...

Ένας καλοκαιρινός έρωτας που δεν εννοεί να κοπάσει (;) παρά τα πρωτοβρόχια...

Μια φωτογράφιση...

 

Λίγο από Σαίξπηρ...

Τώρα οι κρυφοί του οι φόνοι σαν να του κολλάν

στα χέρια, τώρα οι ανταρσίες απανωτές

χτυπάν την προδοσία του, οι υποτακτικοί του

το πρόσταγμά του ακούν, μα τίποτα από αγάπη,

τώρα το αξίωμά του νιώθει πως του κρέμεται

φαρδύ σαν ρούχο γίγαντα σε κλέφτη νάνον.

Μια απόρριψη...

Ο Woody Allen να είναι όπως πάντα πιστός στο ραντεβού μας...

Και από κάπου να ακούγεται ο Nick Cave...

Όλα ατάκτως ερριμμένα…

Καλή εβδομάδα!

Τεκνοσκριβού...

...από την Μαρίνα Ζέας

Μια τεκνοσκριβού το μήνα δεν είναι μπλοκιν, μουνόπασχα είναι. 

Μα αμα ήθελα μπλοκιν θάχα και το δικό μου μπλοκ. Θάμουν μπλοκερ σαν τη αρτίστα του βωβού καλη ώρα. Τι ποια είναι αυτή πάλι; Η κατέ ντε. Η Αθηνά. Αλλά εγώ δεν είμαι ίσα κι όμοια με δαυτην. Είμαι διαφορετική. Και το διαφορετικό είναι μια λέξη εύκολη που την καταλαβαίνω.

Αυτό το λέω γιατί τωρα τελευταια ακούω και τη λέξη διαφορετικότητα αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι πάει να πει. Δεν ξέρω κι αν υπάρχει και στα λεξικά γιατί που να ψάχνω τώρα ασε κιόλας που δεν τους βάζω σπίτι μου τους Μπαμπινιώτιδεςςς, μένω και μόνη τι θα πει κι ο κόσμος, α πα πα πα. Τεσπα πήγα στης Βιολάντως της μπόμπας το σπίτι που εχει ένα λεξικό του Γιοβάνη και ψάχναμε απο δω ψάχναμε από κεί τίποτα. Πούναι μαρή Βιολάντω η λέξη της λέω; Δεν την έχει ρε Μαρινάκι μου λέει αυτή μασουλόντας σοκολατάκια και αρμυρά κρακερς όλα μαζί παρέα.  

Να μου πεις τη λέξη διαφορά να σου πω εντάξει τη καταλαβαίνω. Έχει κι άλλη ίδια. την ανομοιότητα. Έχει και το αντίθετο της δηλαδή την ομοιότητα. Αυτά με τα αντίθετα και τα ίδια μου τα εξήγησε η Ασήμω του Κόυλη η γυναίκα του λογιστή που μένουνε στον τέταρτο στην πολυκατικία. Αυτή τέλειωσε το λύκειο και ξέρει.

Αλλά τη διαφορετικότητα μόνο σε κάτι μεσημεριανά της τηλεόρασης την ακούω τη λέξη. Τη λέει κι η Βαλιανάτου. Θα ειναι καθωσπρέπει λέξη για να τη λενε εκει. Αλλα και πάλι γιατί δεν τη λένε διαφορά αφου στη τελική αυτό θέλουν να ενοήσουν; Έτσι κι αλλιώς όταν τη λένε για αντίθετα μιλάνε. Άμα κάτι δεν είναι δεξί είναι αριστερό, αμα δεν είναι μαύρο είναι άσπρο. Αμα δεν είναι στρέητ είναι αδερφή, αμα δεν είναι ψηλός είναι ζουμπάς. Και αυτό το λένε διαφορετικότητα. Και δε πειραζει που δε το βρίσκουμε με τη Βιολάντω στα λεξικά. Αλλά ξέρω εγώ γιατί δεν το βρίσκουμε. Γιατί ορισμένα πράγματα δεν χρειάζονται εξηγήσεις για να στέκουν. Αυτό μου το έμαθε ο κυριος Παύλος ο δάσκαλος στο δημοτικό που πήγαινα στο χωριό. Ασε που αυτά τα πράματα μπορεί να μην είναι στο τελος και τόσο διαφορετικά. 

Γι αυτό καλά θα κάνεις να σκεφτείς πριν πετάξεις στα σκουπίδια κάτι που είναι διαφορετικό απ αυτό που έχεις συνιθήσει μόνο και μόνο επειδή το φοβάσαι.

Πάω τώρα γιατί έχω αφήσει τη μπουγάδα στη μέση.

ΥΓ. Μμμμμμμμ μούβαλε και βιογραφικό μη χέσω. Σελίδα το λέει η κατέ. Δίπλα σ αυτό του mitsopd. Πάνω πάνω στη κορφή. Συνεργάτης κι εγώ βλέπεις. Και τι θέλει; Να της πω ευχαριστώ;

Παραφράζω...

...τον τίτλο της ταινίας του Νίκου Αλευρά "Πέφτουν οι Σφαίρες σαν το Χαλάζι και ο Τραυματισμένος Καλλιτέχνης Αναστενάζει" και με αυτόν τον τρόπο σας ενημερώνω:

Πέφτουν βραβεία σαν το χαλάζι κι η τρελαμένη βλόγερ χοροπηδάει και ουρλιάζει!

Από χαρά, φυσικά!

Ακόμα δύο βραβεία ήλθαν να κοσμήσουν με την παρουσία τους το ola de palabras!

Το πρώτο το απένειμε η φιλτάτη Coula στην κατηγορία "τρελές του net".

Εκτός από την γράφουσα βραβεύτηκε στην ίδια κατηγορία και η συνεργάτις  του βλογ Μαρίνα Ζέας.

Το δεύτερο το χάρισε στο ola de palabras ο πολύ αγαπητός  μου Leviathan!
Coula, Leviathan, ευχαριστούμε!

Τώρα, επειδή ήδη σας έχω πει 7 πράγματα για εμένα και έχω μοιραστεί με 15 βλογερς το προηγούμενο βραβείο σκέφτηκα να παραχωρήσω τη θέση μου στην Μαρίνα. Η οποία ήδη από χθες τη νύχτα (!) με το που έμαθε ότι είμαστε αναγνωρισμένες από την Coula ως τρελές του διαδικτύου, μου έστειλε κατάλογο και με παρακάλεσε γονατιστή να τον δημοσιεύσω.

Στη διάθεσή σας, λοιπόν. 

Μαρίνα, βγαίνεις!

Εγώ η Μαρίνα Ζέας

Είμαι Παρθένος.

Είμαι γλυκαντζού.

Είμαι τεκναντζού.

Έχω δουλέψει και κοπτοραπτού.

Έχω κάνει λίφτινκ.

Μ αρέσει ο Μαζωνάκης.

Είμαι θεά!

Το βραβείο της τρελής που μου εδωσε η Κούλα δεν ξερω που να το δωσω γι αυτό το δίνω σε όλους σας που διαβάζετε την αρτίστα του βωβού, τη θεά και τη κωλκάνα τη χρυσοσπυρού.

Και σε όλους τους μπλόκερ κι αυτούς που ξέρω κι αυτους που δεν ξέρω.

Να είστε όλοι καλά!

Palabras Aire...

O Πρωθυπουργός πήγε στο Άγιο Όρος. Ξέρετε, εκεί που ζει ο Εφραίμ. Από εκεί δήλωσε ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει τις δύσκολες ώρες. Δεν έχω διευκρινίσει αν το είπε ως δεδομένο, ευχή ή προσευχή.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια στο ΚΚΕ! Απεκατέστησε τον Ζαχαριάδη και αμέσως μετά τον Βελουχιώτη. Είδατε; Μπορεί να καθυστερούν, αλλά είναι να μην το πάρουν απόφαση! Τώρα το μόνο που πρέπει να πούμε στο κόμμα είναι ότι η γη γυρίζει. Με το μαλακό όμως…

Το ΣΔΟΕ βρήκε 2 δισ. ευρώ σε λογαριασμούς 77 φορολογουμένων. Οι μισοί είναι γιατροί. Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί δεν έχει γιατρειά αυτός ο τόπος.

Πάνω που γλιτώσανε οι Αμερικανοί από τη Σάρα Πέιλιν, τους έσκασε ο Μιτ Ρόμνεϊ ο οποίος είναι εκ των επικρατέστερων για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων. Και ο οποίος δηλώνει: «Ο Θεός δημιούργησε την Αμερική για να ηγείται του κόσμου».

Ok, θα γελάσουμε...

Καλέ, ο Ρέσλερ έφυγε ή έμεινε για να κυβερνήσει; Δεν έχω μάθει…

Μαθαίνω ότι ο πρώτος μισθός στο δημόσιο θέλουν να είναι 660 €. Μα καλά, θα χανόταν ο κόσμος να τους βάλουν άλλα 6 €;

Περικόπτεται στο μισό η φορολογική έκπτωση για τα ασφάλιστρα ζωής. Και η ζωή επίσης.

Αλήθεια, τα όσα ακούγονται περί δημοψηφίσματος τον τελευταίο καιρό ισχύουν; Και αν ναι για πιο λόγο; To μόνο δημοψήφισμα που θα είχε νόημα είναι για τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας.

Αλλά και γιατί να κάνουμε δημοψήφισμα; Να κάνουμε ένα like, ένα LOL βρε αδερφέ, να ξεμπερδεύουμε...

Η μπουγάτσα με τυρί φορολογείται με ΦΠΑ 23%. Η μπουγάτσα με κρέμα θεωρείται γλυκό και φορολογείται με 13%.

Νόμος είναι το δίκιο της μπουγάτσας!

Βενιζέλος: «Η Ελλάδα αναμένει ένα "PSI plus"».

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό το "PSI plus";

Τι είναι αυτό τώρα; Play Station Interactive ή Golf PSi plus;

Βενιζέλος: «Εισοδηματικά γυρίζουμε στο 2004».

Καλά, εδώ μάλλον μπερδεύτηκε. Στο 1954 ήθελε να πει…

Αντρέας Τσιάκος...

Δεν θα μπορώ να σας χειροκροτήσω...

pteroen

...θα της πω για τα όνειρα που μεγαλώνουν και φωτίζουν το ταβάνι μου.

pteroen

Μια βαλίτσα μες τα μάτια μου 

Δεσμώτες του άγχους 

Ρε τι έχουμε πάθει...

... 
Καλή και ποιητική  εβδομάδα!

Ε, ναι λοιπόν…

…πήραμε βραβείο! Και λέω πήραμε γιατί εκτός από εμένα το πήρε και το τρελό επιτελείο μου δηλαδή οι αγαπημένοι μου συνεργάτες mitsopd και Μαρίνα Ζέας. Αλλά όχι μόνο εμείς. Το πήραν και όλοι όσοι επισκέπτονται και συμμετέχουν σχολιάζοντας και κρατούν αυτό το βλογ ζωντανό (ναι Μπούμπα και για σένα το λέω…)!

Το βραβείο μας το χάρισε ο Περσέας, ένα πολύ αγαπημένο μου παιδί, από τους πρώτους αναγνώστες του ola de palabras.

Περσέα, σε ευχαριστώ πολύ! (γιούουουουουπιιιιιιιι!!!)

Τώρα όμως πρέπει να προσγειωθώ και να κάνω ότι πρέπει να κάνει κάθε βλόγερ που έχει τη χαρά της βράβευσης. Να σας πω, δηλαδή, 7 πραγματάκια για εμένα και αμέσως μετά να χαρίσω με τη σειρά μου το βραβείο σε 15 βλόγερς που εκτιμώ, θαυμάζω, αγαπώ…

Για εμένα:

Καπνίζω. Πολύ. Ασταμάτητα.

Τρώω γλυκά. Πολλά. Ασταμάτητα.

Κοιμάμαι λίγο. Απελπιστικά λίγο. Συνεπώς νυστάζω συνέχεια.

Κάνω συλλογή από άδειους αναπτήρες.

Αγαπώ τα κακτάκια γιατί δεν θέλουν πολύ πότισμα.

Βαριέμαι τα ντοκυμαντέρ για τα κολεόπτερα.

Είμαι απογοητευμένη από την Αριστερά.

Χαρίζω το βραβείο στους κάτωθι:

Στον the elf at bay επειδή φροντίζει για την καθημερινή άσκηση του μυαλού μου με τα κείμενά του.

Στην Koueen για την δροσιά της.

Στον Golden γιατί μου κάνει κάτι σλαπς που δεν ξέρω τι είναι αλλά μου αρέσουν.

Στην Summertime Blues για τον Σασυφή της.

Στον Πιπεράτο επειδή το πικάντικο μου είναι απαραίτητο.

Στην Venus on fire γιατί την συμπαθώ πάρα πολύ και έχει και γενέθλια.

Στην Coula γιατί … Δεν έχει γιατί. Είναι λατρεία. Τελεία και παυλεία.

Στον Αντρέα Τσιάκο γιατί με αφήνει να παίζω κάθε πρωί με τα μαλλιά του.

Στην σ' α γ α π ω για τα τρυφερά της διηγήματα της.

Στον Τομάζο Παγώνη μόνο και μόνο για να εκνευριστεί ο δόΧτωρ απαράδεΧτος. Και για την "Εντροπία" του.

Στη Νεφέλω επειδή είναι η πρώτη από τους βλόγερς που έγινε ακροάτρια του Ανατολικού fm.

Στον Μάγειρα και το κορίτσι του γιατί ότι μουσική θέλω να ακούσω δεν μου χαλάει ποτέ χατήρι.

Στην Βιβίκα για τις λατρεμένες συνταγές της.

Στον Mahler γιατί όταν ήρθε για πρώτη φορά στο ola de palabras, στις 2 Μαΐου ήταν θυμάμαι, άλλαξαν τα πάντα μονομιάς και ξαφνικά γέμισε με φωνές το βλογ. Πιο πριν είμασταν τρεις κι ο Μπούμπας.

Και στην Hitori Tana μήπως και αλλάξει το γούρι και βρει γαμβρό.

Με αφορμή...

...τις τελευταίες εξελίξεις σε προσωπική ιστορία της φίλης μου της Χριστίνας - τις οποίες δεν θα αναλύσω για ευνόητους λόγους – σκέφτηκα να επιχειρήσω μία προσέγγιση στο θέμα: "Ο μαλακομαγνήτης".

Ο μαλακομαγνήτης, λοιπόν, φέρει αυτήν την ονομασία διότι είναι αντικείμενο το οποίο ελκύει τους απανταχού μαλάκες. Η φύση και η μορφή του είναι άγνωστες, αλλά σίγουρα υπάρχει και όλοι έχουμε βιώσει τις συνέπειες όταν τον κουβαλάμε.

Παραδείγματα:

α). - Πού να σταυρώσω σωστό γκόμενο, αφού έχω τον μαλακομαγνήτη! Ο τελευταίος μου έσκασε ξαφνικά το παραμύθι πως ο γκουρού του τού είπε πως η σχέση μας βλάπτει την αύρα του!!!

β). - Όχιρεπούστη μου! Έρχεται ο Μήτσος ο Κοντός.

- Μόλις έφυγε η Στελλάρα η Ηλίθια ήρθε αυτός.

- Το μαλακομαγνήτη έχουμε ρε γαμώτο;

Ο μαλακομαγνήτης έχει την ιδιότητα να μαγνητίζει τους πιο μαλάκες και να τους φέρνει κοντά σου. Η ακτίνα του δεν περιορίζεται σε χιλιόμετρα. Άπαξ και τον έχεις πιθανόν να τους ελκύεις από την άλλη άκρη του κόσμου ακόμη και μέσω τηλεφώνου ή διαδικτύου. Αναλόγως την απελπισία.

Δυστυχώς ιδιαιτέρως σπάνιες είναι οι περιπτώσεις όπου ο φέρων/ουσα τον μαλακομαγνήτη, καταφέρνει να απελευθερωθεί διά παντός. Μέχρι σήμερα οι στατιστικές κάνουν λόγο για μόνιμη βλάβη των ασθενών.

Θα βρεθεί, άραγε δραστικό φάρμακο κατά του μαλακομαγνήτη;

Ίδωμεν…

Παραθέτω άσμα σχετικόν, δια να ξαλεγράρουμε...

ΥΓ. Χριστίνα, κουράγιο…

πηγή: slang.gr

Alice Sante

Αγνοούσα την ύπαρξή της μέχρι που είδα μια μέρα το επισκεπτήριό της, εδώ, στο ola de palabras.
Είχε έλθει αθόρυβα, διακριτικά, όπως ακριβώς αρμόζει σε μία κυρία.
Την επόμενη ημέρα πήγα και την βρήκα και άρχισα να ψάχνω, να αναζητώ κάποια κοινά σημεία μεταξύ μας. Ξεκίνησα από την πρώτη της ανάρτηση, καθώς συνηθίζω όταν επισκέπτομαι κάποιον για πρώτη φορά.
Και σιγά-σιγά τα ανακάλυπτα. 

Η σαμπάνια με φράουλες, ο Oscar Wilde, ο μικρός πρίγκιπας, το μαύρο, ο Nick Cave, μια λειτουργία υπέρ τεθνεόντων...
Ναι, τώρα το ξέρω. Θα την συναντώ συχνά στο εξής.
Για όλα τα παραπάνω. 

Μα πάνω απ’ όλα επειδή αποπνέει μια αριστοκρατική φινέτσα, διαθέτει ταλέντο, είναι εκκεντρική και, κυρίως, έχει στυλ. 

Με δύο λόγια, επειδή είναι μία Grande Dame!

Ανακαλύψτε την κι εσείς. Εδώ…

Palabras Aire...

"Δεν έχω να πληρώσω τον φόρο, ας έρθει να με συλλάβει ο Βενιζέλος", είπε ο Πάγκαλος. Έτσι όπως πάει θα γίνει και μπροστάρης στο κίνημα "Δεν πληρώνω"!

Αν το δω κι αυτό στη ζωή μου, θα μετακομίσω σε άλλο πλανήτη.

Διάβασα ότι ένα Ειρηνοδικείο διέγραψε το χρέος άνεργης. Αν περνάει από το μυαλό σας ότι το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και σε σας, απατάσθε! Να σας λείπουν οι σκέψεις του τύπου: "Στη Λάρισα αδερφές μου, στη Λάρισα"!

Ποια είναι τα νέα από τη Γαλλία; Τι άλλο; Ελλάς-Γαλλία συμμαχία. Θα μου πείτε αυτό κυκλοφορεί χρόνια στην πιάτσα. Ήταν ανάγκη να πάει ως εκεί ο ΓΑΠ; Τι να σας πω; Ένα δίκιο το έχετε…

Σε δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στη Γαλλία ερωτήθηκαν για το αν θεωρούν τους πολιτικούς τους διεφθαρμένους. Τρεις στους τέσσερις Γάλλους απάντησαν ότι οι πολιτικοί της χώρας τους είναι "μάλλον διεφθαρμένοι". Είδατε; Οι Γάλλοι έχουν ακόμη τις αμφιβολίες τους. Σε αντίθεση από εμάς που για τους δικούς μας πολιτικούς μια σιγουριά την έχουμε…

Μην βιαστείτε. Με την άνεσή σας. Δόθηκε παράταση για την πληρωμή της για την πρώτη δόση της εισφοράς αλληλεγγύης έως τις 6 Οκτωβρίου.

Την Παρασκευή που μας πέρασε είχε γενέθλια η Μαργαρίτα Παπανδρέου η οποία μέχρι τώρα υπήρξε νύφη πρωθυπουργού, σύζυγος πρωθυπουργού, μάνα πρωθυπουργού. Δυστυχώς δεν μπόρεσε να έχει και τον τίτλο της χήρας πρωθυπουργού… 

Άτιμη Δήμητρα, τι πήγες κι έκανες;

Υπομονή, θα περάσει η εβδομάδα και όλα θα είναι και πάλι καλά. Ως γνωστόν τα Σαββατοκύριακα ο Βενιζέλος δεν ανακοινώνει μέτρα!

Α, παραλίγο να το ξεχάσω. Από σήμερα αρχίζει η χορήγηση της φοροκάρτας. Δε βαριέσαι… Αν μη τι άλλο δεν θα χρειαζόμαστε φορτηγό για να μεταφέρουμε τις αποδείξεις στην εφορία!

Πριν από δύο...

...εβδομάδες, μόλις είχα ξυπνήσει και πριν ακόμα πιω την πρώτη γουλιά καφέ, χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Το νούμερο ήταν άγνωστο. Δεν ανήκε, δηλαδή, σε καμία από τις επαφές μου. Παρ’ όλα αυτά έκανα την καρδιά μου πέτρα και απάντησα.

-Ορίστε, είπα νυσταγμένα.

-Καλημέρα σας, μου απαντάει φωνή νεαράς δεσποινίδας. Την κυρία Βλαντή θα ήθελα, συνεχίζει.

-Έχετε πάρει λάθος αριθμό, της ανταπαντώ.

-Μα, μας έχει δώσει αυτό το νούμερο, μου λέει το δεσποινάριον.

-Ναι αλλά κι εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό, της λέω, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να φανώ ευγενική διότι, είπαμε χωρίς καφέ, μη μου τους κύκλους τάραττε.

-Και πως θα επικοινωνήσω με την κυρία Βλαντή; επιμένει η νεαρά.

-Θα σας γελάσω και δεν το θέλω, της λέω νιώθοντας τα πρώτα συμπτώματα νευρικής κρίσης να έρχονται.

-Καλά με συγχωρείτε, η νεαρά.

-Αλίμονο... δεν γεννάται θέμα, εγώ.

Δύο ημέρες μετά βλέπω να με καλεί το ίδιο νούμερο (σ.σ. τον αριθμό ονομάζω νούμερο, όχι το δεσποινάριον). Εδώ είμαστε! σκέφτομαι. Δεν ήτο όμως η ίδια νεαρά, ήτο μία άλλη.

-Την κυρία Χρύσα Βλαντή, εκείνη.

-Μόλις μας τελείωσε, περάστε από την άλλη εβδομάδα, εγώ.

-Ε, καλά, δώστε μου τον κύριο Πολυμεράκη Νίκο, εκείνη.

-Σε Νίκο έχω κάτι, αλλά σε Πολυμεράκη χλωμό το βλέπω να βρούμε, εγώ.

-Ναι, μα η κυρία Βλαντή μας είπε ότι σε αυτόν τον αριθμό μπορούμε να επικοινωνήσουμε και με τον κ. Πολυμεράκη. Τι να κάνω τώρα; είπε ακάθεκτη εκείνη.

-Υπομονή, ο Θεός είναι μεγάλος, είπα εγώ.

Για να μην μακρηγορώ ασκόπως, τα τηλεφωνήματα έγιναν καθημερινά. Εκτυλίσσονταν ένας διάλογος περίπου ο ίδιος με τις προηγούμενες φορές με κάποιες μικρές παραλλαγές.. Οι νεαρές εναλλάσσονταν και οι πληροφορίες που έπαιρνα αυξάνονταν. Έτσι έμαθα ότι:

Η κυρία Χρύσα Βλαντή έχει δώσει τον αριθμό κινητού που τυγχάνει να είναι δικός μου, σε Τράπεζα η οποία εναγωνίως την ψάχνει για να τακτοποιήσει κάποιες εκκρεμότητές της. Το νούμερο ανήκει, βασικά, στον κύριο Πολυμεράκη ο οποίος έχει και αυτός πάρε-δώσε με την ίδια Τράπεζα. Τυγχάνει να είναι και παντρεμένοι. Μεταξύ τους. Ζούνε στο Καπανδρίτι Αττικής. Έχουν τρία παιδιά, τα δύο σπουδάζουν στο εξωτερικό και το μικρό τους πάει τρίτη Γυμνασίου. Στο χθεσινό τηλεφώνημα μου υπεσχέθη η νεαρά ότι θα σβήσει τον αριθμό από τον κατάλογο. Και δεν θα με ενοχλήσουν ξανά ζητώντας μου την κ. Βλαντή. Και όντως σήμερα δεν με πήραν τηλέφωνο.

Πάνω που είχα αρχίσει να συνηθίζω. 

Πάνω που είχα αρχίσει να την γνωρίζω.

Κρίμα…

Χρύσα Βλαντή, θα μου λείψεις.

 
ΥΓ. Καλό Σαββατοκύριακο και καλό μήνα να έχουμε!