Αν υπήρχε...

...μία έκθεση που βαριόμουν θανάσιμα να γράφω στο σχολείο μία φορά το χρόνο ήταν αυτή που είχε θέμα: «Πως πέρασα τις διακοπές». Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να γράψω ένα κείμενο για το «Πως πέρασα τις διακοπές».

Εισπνοή και ξεκινώ:

Καλημέρα σε όλους. Γύρισα λοιπόν κι εγώ από τις διακοπές μου και προσπαθώ να συμμαζέψω λιγάκι…

(Όχι, όχι δεν μου αρέσει να ξεκινήσω έτσι… Ας δοκιμάσω κάτι άλλο…)

Διακοπές τέλος, ώρες υψηλής ευθύνης για τους Ευρωπαίους ηγέτες.

(Όφουουου… Μα τι άσχετο είναι αυτό τώρα… Άκυρο, άκυρο… Άλλο, άλλο…)

Τελείωσαν και για μένα οι ολιγοήμερες διακοπές .....

Διάρκεια 23 ημέρες. Συνολικά ναυτικά μίλια 314. Καύσιμα 850, όπως έγραψε ο μετρητής της verado, 900lt συμφώνα με τους βενζινάδες.

(Χμ, αυτό ίσως και να έστεκε πλην όμως θα ήταν ένα μεγάλο ψέμα. Με το πλοίο της γραμμής ταξίδεψα, όχι με δικό μου…)

Οι διακοπές τελείωσαν οριστικώς και αμετακλήτως!

(Α πα πα, αδύνατον… Δεν μπορώ να ξεκινήσω έτσι… Είναι τρομακτικό αυτό το οριστικό…)

Διακόπευσα εις την ημεδαπή.

(Μμμμμμ, σιγά την πρωτοτυπία… Λες και θα είχα την πολυτέλεια να διακοπεύσω εις την αλλοδαπήν…)

Τέλειωσαν άραγε οι διακοπές;

(Χμ, αυτό σαν καλό μου ακούγεται…)

Και όπως ήδη έχετε καταλάβει, δεν υπάρχει καμία περίπτωση, όχι να σας αναλύσω το πώς πέρασα τις διακοπές μου αλλά ούτε καν να βρω την φράση που θα ξεκινούσε μια τέτοια ανάλυση.

Το μόνο που μπορώ να σας πω σίγουρα είναι ότι έχοντας αποκτήσει εδώ και τρεις δεκαετίες το "σύνδρομο των Χανίων" και διαπιστώνοντας ότι είναι μάταιες οι προσπάθειες να απεξαρτηθώ από την ωραιότερη πόλη του νότου, έκανα την καρδιά μου πέτρα και αποφάσισα να επανέλθω.

Καλώς σας βρήκα!