Στις 9500 ευρώ το αφορολόγητο των συνταξιούχων άνω των 65 ετών.
Νέα μείωση μισθών 20% στο Δημόσιο από τον Οκτώβριο.
Μόνιμο το τέλος ακινήτων όπως τα τέλη κυκλοφορίας.
Στο 20% - 22% θα εκτιναχθεί η ανεργία το 2012.
Εφεδρεία.
Μετέωρη χώρα.
Διαβάζω όλα αυτά και ξαφνικά αρχίζω να σιγοψιθυρίζω εκείνο το παλιό τραγουδάκι:
Δέκα μικρά αραπάκια, να φάνε βγήκανε παρέα.
Λαίμαργο το 'να πνίγηκε κι έμειναν μόνο εννέα.
Εννέα μικρά αραπάκια, το σούρουπο έπαιζαν κρυφτό.
Το 'να παρακοιμήθηκε και μείνανε οκτώ.
Οκτώ μικρά αραπάκια στο Ντέβον πήγανε κλεφτά.
Το 'να αποφάσισε να μείνει κι έμειναν μόνο εφτά.
Εφτά μικρά αραπάκια τσεκούρευαν πριν φέξει,
το 'να τσεκουρεύτηκε μονάχο και μείναν μόνο έξη.
Έξη μικρά αραπάκια σε μια κυψέλη παίζαν, δέτε.Το 'να τσίμπησε μια σφήκα κι έμειναν μόνο πέντε.
Πέντε μικρά αραπάκια μπερδέματα είχαν με το νόμο.
Το 'να κάθισε στην έδρα και τέσσερα απόμειναν μόνο.
Τέσσερα μικρά αραπάκια τη θάλασσα αγαπούσαν κρύα.
Κόκκινη ρέγκα έχαψε το ένα κι έμειναν μόνο τρία.
Τρία μικρά αραπάκια πήγαν στο δάσος απ’ το σχολείο.
Μια αρκούδα άρπαξε το 'να κι έμειναν μόνο δύο.
Δύο μικρά αραπάκια λιάζονταν στην άμμο ξαπλωμένα.
Το 'να ψήθηκε στον ήλιο και έμεινε μόνο ένα.
Ένα μικρό αραπάκι μονάχο του έμεινε το γέρμα.
Κρεμάστηκε και τούτο και πια δεν έμεινε κανένα!
Άραγε, αυτοί οι συνειρμοί που γίνονται στο μυαλό μου είναι παράξενοι ή καθ' όλα φυσιολογικοί;
