...ξεκίνησε με πολύ φως, μυρωδιές από τα άνθη της πορτοκαλιάς και απόμακρες ανθρώπινες φωνές και ξαφνικά με πλημμύρισε ένα αίσθημα χαράς που δεν είχε πηγή, ούτε εκβολή, ούτε και να λιμνάσει μπορούσε παρά μόνο μεγάλωνε μέσα μου και γύρω μου και παντού, μια πανέμορφη βουβή διαδρομή ανάμεσα σε βουνά και κάτασπρα σύννεφα, στροβιλιζόμουν για να στροβιλίζομαι και να στροβιλίζομαι συνεχώς, να μη φτάνω πουθενά παρά να υπάρχω έξω μακριά από αυτό το παράθυρο αδιάκοπα, ακόμα και χωρίς εμένα, χωρίς τέλος, χωρίς αρχή, χωρίς τελεία, χωρίς τίποτα
Ήξερα για την Καλαμάτα αλλά φαίνεται ότι και στα μέρη σας έχει ανέβει η ποιότητα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτείλε μου κι εμένα αγάπη μου!
...Που τα παθαινουν αυτα Αθηνα...?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερή!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρίς τελεία
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλεια.
η πιο μεγάλη πρόταση που έχω καταφέρει να διαβάσω χωρίς από μόνος μου να βάλω τελεία...
πάντα τέτοια όμορφα ταξίδια νάχεις και να τα μοιράζεσαι μαζί μας.
Το καλό με αυτό το υπέροχο -τίποτα- είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση από χαρά χωρίς πηγή που δεν έχει μέρος να χυθεί ούτε και να λιμνάσει παρά μόνο εκτείνεται μέσα μας το κακό είναι ίσως ότι you can’t hold on to it. Έρχεται και φεύγει για το τίποτα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα Ζέας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι να σου στείλω, αγάπη μου; Αφού μόνο τίποτα έχω.
NET MAN
Αυτά γίνονται στο Άργος όταν ανθίζουν οι πορτοκαλιές στον κάμπο και φυσάει το αεράκι και φέρνει όλα τα αρώματα στην πόλη...
zouzou
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην το λέτε. Εγώ πέφτω συνήθως πολύ γρήγορα.
Dr. Aparadektos
Ξέρεις... Είναι που πάντα με τρομάζει η τελεία...
paezano
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που υπάρχει κι αυτό το τίποτα, να πιανόμαστε που και που -για όσο μπορούμε - γιατί αλλιώς θα είχαμε πελαγώσει με όλο αυτό το πανηγύρι που γίνεται γύρω μας...
Αγαπημένη μου, πείτε μου, δεν υπάρχουν στιγμές που νοιώθετε ότι αυτό το τίποτα είναι ό,τι πιο ουσιαστικό στη ζωή μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλαστέ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΏου γιές! Πολλές, πολλές φορές…
Να δώσεις από αυτό που παίρνεις και σε όλους εμάς. Για να πιστέψουμε σε έναν καλύτερο κόσμο και στην world peace!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανα εικόνα την αργολική γη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνιωσα τις μυρωδιές. Τους ήχους. Τη χαρά.
Υπέροχο συναίσθημα εεε, Αθηνά?
dmpoumpa
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε γίνεται να σας δώσω αγαπητέ φίλε. Στην εποχή μας το τίποτα είναι παράνομο.
Μαρίνα Ζέας & dmpoumpa: Γι αυτό εγώ πίνω γκουακαμόλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φτηνό είναι και νόμιμο και το βρίσκεις και σε κάθε σουπερ μάρκετ που σέβεται τον ευατό του.
nefelokokkugia
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά υπέροχο καλή μου! Μακάρι να μπορούσες να πεταχτείς μέχρι εδώ αυτή την εποχή...
Καλή σου μέρα μικρή μου...
(ο Πασχαλίδης που έβαλε ο Κώστας το πρωί για σένα ήταν)
Γιώργος Βλαστός
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμμμμμ, τα μεξικάνικα σας μάραναν...
Είχατε και στο χωριό σας γκουακαμόλε, αγαπημένε; Τρέλανέ με μες τη μαύρη νύχτα ότι η γιαγιά η Μαλάμω σε μεγάλωσε με γκουακαμόλε!
Αλλά; Τι μας περάσατε μανδάμ; Και η κυρα-Μαρουλιώ η συμπεθέρα της από απέναντι έφτιαχνε τη ζυμη για τορτιγιες, που τις έψηνε η Ζαμπέτα η φουρνάρισσα με μαεστρία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ, τι νομίζατε;
για την τελεία
ΑπάντησηΔιαγραφήπου δεν είναι τυχαία λέξη
όπως και το τέλος
απ΄ αυτές (νομίζω μονο στα ελληνικά) προέρχεται το τέλειο...
ούτε το τετέλεσται είναι τυχαία λέξη...
σηματοδοτεί κι΄αυτό την τελειότητα των μέχρι εκείνη τη στιγμή λεχθέντων ή πραχθέντων...
και έχουν δικαίωμα και ελπίδα(οι τελείες και τα τετέλεσται) στην αιωνιότητα..
μόνο στην ελληνική γλώσσα μπορείς με βεβαιότητα να πεις ότι κάθε τέλος σηματοδοτεί μια αρχή.....
γιαυτό συνήθως βάζω τρεις τελείες...
για να ξεχωρίζω τα δικά μου τα ατελή, απ΄ τα τέλεια...
Πολύ όμορφα όλα....
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλημέρα. Το άκουσα. Ευχαριστώ. Μόλις έβαλε το "Αγύριστο κεφάλι", έστειλα μήνυμα, αλλά μέχρι να το δείτε είχε τελειώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιάαα
αθηνά μου πές την αλήθεια ήπιες επιτέλους το περιβόητο τσάι??????
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))))))))))))))))))
Dr. Aparadektos
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσα να ενστερνιστώ την αισιόδοξη σκέψη σου, ότι κάθε τέλος σηματοδοτεί μια καινούργια αρχή. Για μένα η τελεία κρατά την στενή της σημασία, είναι απλά το σημείο στίξης που σηματοδοτεί το τέλος μιας πρότασης,
το σημείο μετά από το οποίο δεν συνεχίζεται μια ενέργεια ή ένα πράγμα, το έσχατο σημείο, το πέρας.
Κι αν χρησιμοποιώ αποσιωπητικά το κάνω επειδή θέλω κάποιες φορές να ελπίζω στη συνέχεια...
Ή από αμηχανία...
Ή από εμμονή...
Ή, κι εγώ δεν ξέρω γιατί…
the elf at bay
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς να μην είναι πολύ όμορφα όλα; Εξ άλλου, νομίζω πως ξέρουμε και οι δύο ότι ζούμε σ’ ένα κράτος δικαίου… Άρα; Πολύ όμορφα όλα....
nefelokokkugia
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις τώρα... Η απόσταση μεταξύ στούντιο και κεντρικού υπολογιστή!!!
Christina
Να υποθέσω ότι αναφέρεσαι στο τσάι που μας έφερε ο καλός μας Κυριάκος από τη Βολιβία; Ε, λοιπόν, όχι δεν ήπια τσάι. Απλώς άδειασα το μυαλό μου, το γέμισα με ένα τίποτα και αφέθηκα να παρασυρθώ από την ευωδία της πορτοκαλιάς...
ακριβώς για αυτό το τσάι λέω...κρίμα κ εγώ νόμιζα πως ήπιες κ χάρηκα ήθελα να πιω και εγώ....
ΑπάντησηΔιαγραφήένιγουέι το μυαλό μου είναι σχεδόν πάντοτε γεμάτο με ένα τίποτα,όμως στην ευωδιά της πορτοκαλιάς έχω αλλεργία....θα κρατήσω το τίποτα κ θα αφεθώ στην μυρωδιά ενός μπράουνις!!!!!!!!!!!!
άσχετο συμπέρασμα:το τσάι θα μείνει "άπιωτο"!!!!!!!!!
Κράτος δικαίου
ΑπάντησηΔιαγραφήτι τραβάμε
θεέ μου!
Είδες; Έφτιαξα και ρίμα!
the elf at bay
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αλλά κι εγώ σ΄έφτιαξα, δεν μπορείς να πεις! Ποια άλλη έχεις να σε εμπνέει για να σκαρώνεις ποιηματάκια, ε;
christina
ΑπάντησηΔιαγραφήΖηλεύω. Το μπράουνις.
Μόνο η Αγγελική Παπαγιάννη είχε το θάρρος να το δοκιμάσει!