Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Προς...

...κάθε αποδέκτη.


 Στ' αστεία παίζαμε!

Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μας
Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε
Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.
Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ' το φως της ημέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη
Δεν βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα
Πώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιος θα μας δεχτεί;

Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στα ψέματα παίζαμε!

Μανώλης Αναγνωστάκης
Από τη συλλογή "Η Συνέχεια 3" (1962)
 
Φωτο: Δημήτρης Σούλας
Καλό Σαββατοκύριακο

27 σχόλια:

  1. Κοίτα αγάπη μου, εγώ είμαι λαϊκιά και δεν τα πολυκαταλαβαίνω όλα αυτά αλλά με τσάκισε ο ποιητής......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμείς στα ψέμματα παίζαμε, αλλα δυστυχώς εκείνοι σοβαρολογούσαν όταν μας έλεγαν, ψηλά τα χέρια.

    καλο ξημέρωμα.

    φιλιά αγγελικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Μαρίνα Ζέας

    Για να σε τσάκισε, αγάπη μου, πάει να πει ότι καταλαβαίνεις πολύ περισσότερα από όσο θες να νομίζουμε.

    Δεν στο έχω πει μέχρι τώρα αλλά χαίρομαι ειλικρινά που είσαι εδώ. Και σ' ευχαριστώ γι' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @σ αγαπω

    Και το χειρότερο είναι ότι εν μέρει παίξαμε το παιχνίδι τους.
    Καλώς ήλθες και να μ' αγαπάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα γινόμουν πολύ θρασύς, αγαπημένη, αν το προσγείωνα ανώμαλα στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σοβαρά ή ψέματα..εμείς παίζαμε πάντως.
    Τα παιδιά μας? Με πονάει πολύ.
    Ούτε την αξιοπρέπεια δεν θα μπορώ να τους αφήσω ως κληρονομιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τυχαία βρέθηκα στο μπλοκόσπιτο σου και ..έτσι ξαφνικά διάβασα αποσπάσματα απο τον αγαπημένο μου Αναγνωστάκη..πάντα σωστός σε όσα λέει με τα φύλλα της ψυχής του.. πάντα εκλεκτός για μένα και ακριβής..πάντα επίκαιρος δεν νομίζεις; καλώς σε βρήκα γλυκιά μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η παράλυση του κράτους ξεκίνησε από ψηλά και μεταδόθηκε προς τα κάτω σταδιακά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τα παιδια ξυπνησαν σ ενα σπιτι κλειδωμενο
    με τα παραθυροφυλλα κλειστα
    εσυραν τις κουρτινες ανοιξαν τα παραθυρα
    οι κλεφτες μπηκαν κι αρχισαν
    ολοι μαζι να παιζουν

    Σπύρος Κατσίμης,Παραίσθηση,2008.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αναγνωστάκης σήμερα ε;;;;
    Αγαπημένος της νιότης.
    "κι ήθελ' ακόμη, πολύ φως να ξημερώσει..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οι κυβερνητικοί είναι δοσίλογοι κι αλητήριοι. Όλοι τους. Κάνουν την πάπια. Μουλωχτοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στα ψέματα παίζαμε! !!!!!!!
    Παιχνίδι χωρίς καθαρούς όρους...ίσον βρώμικο παιχνίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτή η ιδιάζουσα πραγματικότητα του κειμένου από τον εξαπατημένο ενήλικα στο παιδιάστικο στα ψέματα παίζαμε, κάνει την καρδιά να ραγίζει. Γιατί φτάνουμε στη ζωή μας στο χείλος της απέλπιδος απαίτησης επιστροφής χρόνου;
    τα χρόνια περνάνε και τα κιτρινισμένα φύλλα ας γίνονται λίπασμα στον κήπο της αυτογνωσίας και της αυτοαξιολόγησης, κι αν βγει θετικό τ αποτέλεσμα τότε να πάνε οι κλέφτες να ΚΟΥΡΕΎΟΝΤΑΙ υπάρχει μέλλον, έστω και μια μέρα, μια ώρα, μια στιγμή. ΤΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Γιώργος Βλαστός

    Επιβάλλεται, Βλαστέ μου, να το κάνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @nefelokokkugia

    Ας είμαστε πιο προσεκτικοί στο εξής.
    Μας κλέβουν μόνο όταν τους το επιτρέπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @αχτίδα

    Μα, αυτός άλλωστε δεν είναι ο ρόλος του ποιητή;
    Να τα λέει με τον τρόπο του....
    Καλώς ήλθες! Χαίρομαι που είσαι εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ΕΚΦΡΑΣΟΥ

    Καλό και αληθινό το ποίημα. Χάρηκα που πέρασες. Μη μας ξεχνάς...
    Αυτό το παγωτό που μας κέρασες την 1η Ιουνίου ήταν θεϊκό!



    @olga pieridi

    Ευχαριστώ. Δεν το ήξερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @paezano

    Μα καλά πόσο μεγάλος είσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @the elf at bay

    Είναι προδότες. Και εγώ τι κάνω γι' αυτό; Επαναστατική γυμναστική απο τον υπολογιστή ή το πολύ πολύ από κάποια πλατεία. Elf, είμαι θλιμένη και νιώθω αδύναμη να αντιδράσω. Σαν να βρίσκομαι σε καθεστώς ομηρίας...
    Και η θλίψη δεν είναι υγειής και αποτελεσματική αντίδραση. Θυμωμένη θα έπρεπε να είμαι. Οργισμένη. Και αντί γι' αυτή την οργή υπερισχύει ο πόνος και ο φόβος. Γιατί δεν μπορώ να αντιδράσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ξένος
    Βρώμικα είναι τα μυαλά τους και κατ' επέκταση και τα παιχνίδια τους, ξένε...


    @Summertime Blues

    Κοίτα, ο ενήλικας έχει τις ευθύνες του. Εσύ το καλό που σου θέλω είναι να συνεχίσεις να είσαι αισιόδοξη (αλήθεια, καλοκαιρινό μπλουζ, για πες μου είσαι κορίτσι ή αγόρι; Γιατί άμα είσαι αγόρι πρέπει να γράψω "αισιόδοξος")!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. δε λέω! καληνύχτος.
    θα πω όμως....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Summertime Blues

    Καληνύχτα καλοκαιρινό μπλουζ. Ότι κι αν είσαι. Εξ άλλου δεν έχει καμία σημασία. Αρκεί που είσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Αθηνά

    Νομίζω την απάντηση την ξέρεις ήδη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @the elf at bay

    Ναι elf, την ξέρω ήδη την απάντηση. Το ερώτημα ήταν ρητορικό. Η θλίψη αληθής. Όμως απευθύνθηκα σε σένα γιατί έχεις έναν μοναδικό τρόπο να ταρακουνάς εφησυχασμένες συνειδήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. καλησπεερούδια, θα πω κάτι. ο γάτος μου λέγεται Ρούσβελτ - το διάλεξε μόνος του - Σήμερα έλεγα σ ένα φίλο πως με δέρνει μαύρα απενταρία αυτές τις μέρες, μετά την εξόφληση των άπειρων υποχρεώσεων και μ απάντησε 'Κι ο Ρούσβελτ δε έχει μία αλλά δεν κάνει έτσι!!" Ουπς!! Σήμερα είμαι σε ταχύτητα σέρνομαι αλλά κι εδώ δε βλέπω πολύ κίνηση. Έχει πανευρωπαϊκό μίτινγκ νομίζωωω... να στε καλά η οικοδέσποινα κι οι λοιποί. φίλον το άφυλον! -για την ώρα!! διασκεδαστικό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @Summertime Blues

    Πράγματι διασκεδαστικότατον!
    Κι εδώ λίγος κόσμος. Οκτώ άτομα μαζί με εμένα... Θα πάω πάλι αργότερα μήπως και...
    Γεια σου μπλουζ. Θα τα πούμε αύριο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εδώ μπορείτε να αφήνετε τα σχόλιά σας,
τα σχολιανά σας
ή ακόμα και να ξεκατινιαζόσαστε άφοβα…

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.